همیشه علاقه زیادی به نجوم داشتم، دیدن ستاره‌ها و کهکشان‌ها، درک عظمت جهانی که توش زندگی می‌کنیم، نظم باطنی آن و مقایسش با این زندگی شلوغ و جاری هر روزه، تاثر انسان‌ها در شناخت آن، فناوری هایی که برای شناخت کیهان استفاده می‌کنیم همه این‌ها به من نشان دادند که محدودیت‌هایی که داریم اونهایی هستند که خودمون برای خودمون میزاریم.
این مطلب رو برای این می‌نویسم که اگر این حس رو نداشتید کسب کنید و اگر داشتید فرصتی باشه تا از شما مطالبی یادبگیرم. این پست شامل قسمت‌های مختلفی است که امیدوارم تک تکشان برایتان مفید باشد.
اگر فکر می‌کنید اطلاعاتتون از نظر تاریخی یا علمی در این مورد کم یا ناقصه، راه‌های زیادی برای کسب این اطلاعات وجود داره مثل مطالعه کتاب‌ها و وبسایت های مربوط اما پیشنهاد من مشاهده مستند در این زمینه هست چراکه علاوه بر کسب اطلاعات مفید از دیدن تصاویر واقعی ( و گاه خیالی ) جذابی در این زمینه نیز بهره‌مند می‌شویم.
cosmos
یکی از بهترین مستند-سریال هایی که دیدم سریال Cosmos: A Spacetime Odyssey با اجرای فوق‌العاده نیل تایسون است که در سال ۲۰۱۴ پخش شد و در واقع ادامه سریال Cosmos: A Personal Voyage با اجرای بی‌نظیر Carl Sagan است که در سال ۱۹۸۰ پخش می‌شده و پربیننده‌ترین سریال آن دهه بوده است.
حال که به نجوم علاقه‌مند شدید و اطلاعاتی کسب کردید خالی از لطف نیست که مستند Through the Wormhole رو با اجرای مورگان فریمن ببینید که نیازی به تعریف من نداره!
بالاتر در مورد عظمت گفتم امیدوارم این عکس گویای اون باشه :
این عکس به همراه چندین عکس جالب دیگر را میتوانید در این پست پیدا کنید + که در اینجا ترجمه شده.
فرازی بر ستاره های دنباله دار:
McNaught
ستاره‌های دنباله‌دار که قطعا از زیباترین پدیده‌های خلقت هستند (که البته زمانی بدخیم تصور می‌شدند) اکثرا با چشم غیر مسلح قابل دیدن نیستند اما تعداد محدودی از آنها وجود دارند که میشه اونها رو با چشم غیر مسلح هم دید که قطعا سعادت بزرگیه. اما ستاره دنباله‌داری که من میخوام در باره‌ش صحبت کنم ستاره دنباله‌داره C/2006 P1 که با نام مک-نات نیز شناخته میشه و قطعا یکی از زیباترین اونها هم هست.
« عکسی از دنباله‌دار مک‌نات که در استرالیا گرفته شده »
اولین بار در یکی از اپیزودهای ویدئوکست پوریا ناظمی به نام در این شب ها (اپیزود ۱۲ - در آپارات ببینید) اسم این دنباله‌دار رو شنیدم.
حتی اگر می‌دونیدکه ستاره دنباله‌دار چیه پیشنهاد می‌کنم صفحه ویکی‌پدیای مربوط بهش رو از اینجا بخونید و دلیل ایجاد یال اون رو هم از اینجا درک کنید.
اگر یک دنباله‌دار از حضیض خورشیدی جون سالم به در ببرد و هسته آن متلاشی نشود به یک دنباله دار باشکوه تبدیل می‌شود. اولین دنباله‌دار باشکوه دیده شده دنباله‌دار معروف هالی بود که در سال ۱۹۸۶ برای اولین بار دیده شد.
« عکسی گرفته شده از دنباله‌دار هالی در شرق ایسلند »
اما دنباله‌دار مک‌نات (C/2006 P1) که بر خلاف هالی یک دنباله‌دار غیر دوره‌ای است در سال ۲۰۰۷ پدیدار شد و روشن‌ترین دنباله‌دار تا ۴۰ سال قبل از خود و با چشم غیر مسلح قابل دیدن بود که یکی از دیدنی‌ترین ستاره‌های دنباله‌دار است که میتونید عکس‌های فوق‌العاده‌ای ازش در این صفحه از سایت پروژه TWAN ( به تاسیس بابک امین تفرشی ) پیدا کنید.مطمئنا این تصاویر علاوه بر اینکه خیره کننده هستند زیبایی جهانی که توش زندگی می‌کنیم رو نیز به تصویر می‌کشن.
پوریا ناظمی
پوریا ناظمی روزنامه نگار علمی، و عضو تحریریه مجله دانستنیها است. او پیش از این عضو هیات تحریریه ماهنامه نجوم، دبیر سرویس علمی روزنامه جام جم، موسس و سردبیر ضمیمه علمی جام جم به نام سیب، و همکار برنامه تلوزیونی «آسمان شب: طبیعت فراموش شده» در شبکه ۴ سیما بود. (ویکی پدیا) همچنین در زمینه ترجمه و نشر کتاب های علمی هم فعالیت دارد که میتونید اطلاعات بیشتری درمورد کتاب‌هایش اینجا پیدا کنید.
« بافتار فضا-زمان »
از این فرصت استفاده کنم و اشاره کنم به کشف امواج گرانشی که بامداد ۲۲ بهمن ماه سال ۹۴ رصد شد که پس از صد سال از نظریه انیشتین (نسبیت عام) واثبات اون توسط دانشمندان مرکز اختر فیزیک هاروارد (اسمیتسونین) اولین رصد انجام شده بود.
مقاله پوریا ناظمی (اینجا) این پدیده کیهانی فوق‌العاده رو توضیح میده که پیشنهاد می‌کنم حتما بخونینش و بار دیگر، بر عظمت این جهان پی ببرید.
فراز عکاسی فضایی :
بابک امین تفرشی
بابک امین تفرشی یک ستاره‌شناس آماتور ایرانی است. همچنین او عضو هیأت امنای ستاره‌شناسان بدون مرز و مدیر پروژه عکاسی جهان در شب یا TWAN است. (ویکی‌پدیا)
فعالیت‌های بابک امین تفرشی رو میتونید تو صفحه ویکی‌پدیا مطالعه کنید.
اما من اون رو بخاطر دو پروژه عکاسی اون یعنی dreamview با همکاری اُشین زاکاریان و twanight که با همکاری بسیاری دیگر از عکاسان نجومی سراسر دنیاست می‌شناسم. پیشنهاد می‌کنم حتما از عکس هاش دیدن کنید.
اما اگر به عکاسی فضایی علاقه دارید عکس های فضانورد معروف و محبوب ( تا این حد محبوب که رئیس جمهورشون باراک اوباما توییتی شخصی بهش زده که میتونید اینجا واکنش کلی رو به این توییت ببینید ) ناسا اسکات کلی در صفحه اینستاگرام اون و یا توییتر اون دیدن کنید.
« برادران کلی : سمت راست اسکات و سمت چپ مارک »
مطلب جالبی که در مورد اسکات کلی وجود داره اینه که اون یه برادر دوقلو به نام مارک کلی داره و برای آزمایش تاثیر زندگی طولانی در فضا بر بدن انسان به مدت ۱ سال دور از برادرش ( دور یعنی فاصله ۴۰۰ کیلومتری - فاصله بوستون تا مونترال کانادا ) در فضا زندگی کرده که رکورد طولانی ترین زمان زندگی در فضاست و به تازگی به زمین برگشته.
میتونید اطلاعات بیشتری در مورد این دو فضانورد ۵۰ ساله در این پست از سایت کانوت پیدا کنید ( این پست در زمان فرستادن کلی یعنی حدودا ۱ سال پیش نوشته شده).
اگر علاقه مند شدید این مطلب را هم ببینید.
اما عکاسی ما انسان‌ها با عکاسی تلسکوپ‌ها تفاوت زیادی داره از جمله این تفاوت‌ها بدون رنگ بودن تصاویریه که تلسکوپ ها می‌گیرند! این تصاویر با فیلترهای مختلف گرفته و سپس با توجه به طول موجنور مرئی عبوری از فیلترها، رنگی میگردند.
میتونید اطلاعات بیشتری در این زمینه ( مربوط به نحوه عکاسی تلسکوپ هابل ) در اینجا پیدا کنید.
فراز فناوری :
در ابتدای پست در مورد فناوری هایی که برای شناخت جهان استفاده می‌کنیم نوشتم اما جالبه بدونید که بعضی از اون فناوری ها در مقایسه با دستگاه هایی که خود من در ایران در دسترس دارم قابل مقایسه نیستند.
مثلا وقتی ناسا کاوشگر کنجکاوی را در سال ۲۰۱۱ به فضا فرستاد تا به عنوان پیشرفته‌ترین کاوشگر اون زمان به جستجوی حیات در مریخ بپردازه از دوربین های ۲ مگاپیکسلی و ۴ پردازنده ۱ هسته ای استفاده کرد در حالی که موبایل‌های ما هم اکنون از امکانات قوی‌تری برخوردارند.
اما حرف من کاملا درست هم نیست چرا که فناوری‌های باورنکردنی دیگری در این کاوشگر ۹۰۰ کیلویی نظیر باتری اتمی، آزمایشگاه شیمی سیار، تشخیص دهنده تشعشعات رادیو اکتیو، بازوی رباتیک با قابلیت دریل کردن و حتی لیزری با قابلیت نابود سازی دشمنان ( D: مگه استار وارزه ) ببخشید صخره ها؛ استفاده شده.
تا اینجای فراز فناوری از مطالب این پست‌ها کمک گرفته شده + و +
« موشک فالکون ۹ از شرکت Space X »
اما انسان ها الان در سال ۲۰۱۶ چه فناوری‌هایی دارند ؟
خب، همون طور که می‌دونید ماهواره‌ها و کاوشگرها با موشک‌هایی ( به اصطلاح راکت ) به فضا فرستاده می‌شوند که این راکت ها با جدا شدن محفظه های سوخت و محفظه محموله متلاشی می‌شوند ( و به زباله فضایی تبدیل می‌شوند).
حال ایلان ماسک ( عکس بالا ) تاجر موفق و بنیان گذار شرکت های بزرگی نظیر تسلا موتورز، پی‌پال (که البته الان به ebay تعلق دارد) و شرکت مورد نظر من اسپیس‌ایکس است که از او به عنوان مرد اهنی دنیای واقعی یاد می‌شود و از تاثیر گذارترین مدیران سیلیکون ولی ( شرکت تسلا موتورز ) شناخته می‌شود.
شرکت اسپیس ایکس او که بعد از بازگشت کپسول دراگون از یک پرواز دو مداری در سال ۲۰۱۰، تبدیل به اولین شرکت خصوصی شد که توانسته است هر دو عملیات ارسال و دریافت سفینه فضایی از مدار را با موفقیت پشت سر بگذارد؛ حال سعی دارد با موشک فالکون ۹ ( عکس بالا ) خود به رویای موشک های غیر یک‌بار مصرف ( که البته اندکی قبل توسط موشک Blue Origin شرکت جف بزوس مدیرعامل آمارون محقق شده بود ) جامه عمل بپوشاند. این موشک تا کنون توانسته است پس از ۳ تلاش ناموفق در زمین صاف فرود بیاید و در بامداد ۸ آپریل ۲۰۱۶ موفق به فرود موشک خود (فالکون ۹ ) بر کشتی خودران شناور برای اولین بار شد ( میتوانید اطلاعات جامع‌تری از اینجا و عکس های زیبایی از اینجا (صفحه فلیکر اسپیس ایکس) پیدا کنید).
این راکت‌ها پس از آزاد سازی محموله های خود در ارتفاع هدف متلاشی نشده و برای بازگشت و فرود روی سطح زمین آماده می‌شوند.
در نوشتن این قسمت از این پست کمک گرفته شده +
امیدوارم از مطلب خوشتون اومده باشه.
« در نگارش این مطلب از صفحات مختلف ویکی‌پدیا و سایت های مختلفی استفاده شده که لینک آنها در میان مطلب بر روی خود کلمات یا پس از مطلب معرفی شده اند. »
لطفا نظر خودتون رو در مورد پست، موضوع آن، نحوه بیان آن و انتخاب جملات و تیتر ها، جامعیت آن و هر موضوع دیگه ای که به ذهنتون می‌رسه با ما در میان بگذارید. همین طور اگر لازم می‌بینید مطلبی را باید اصلاح کنم یا مطلبی به این مطالب اضافه کنم خوشحال می‌شوم در نظرات ذکر کنید.
